Walencja ma długą tradycję farm miejskich, które są zlokalizowane zarówno w obrębie stolicy regionu, jak i w przestrzeniach podmiejskich oraz w różnych gminach obszaru metropolitalnego. Niedawno uchwalony plan rolnictwa miejskiego, który ma zostać wkrótce wdrożony i przewiduje rozbudowę miejskich ogrodów w Walencji, stanowi doskonałe ramy organizacyjne dla rozwoju działań w naszym projekcie.
Goteborg ma również długą tradycję działek uprawnych, a w ciągu ostatnich piętnastu lat wzrosła liczba nowoczesnych form rolnictwa miejskiego. Miasto ma wiele przedmieść satelitarnych z dużą ilością opuszczonych terenów pomiędzy nimi. Niedawno uruchomiono nowe projekty zielonej infrastruktury dotyczące użytkowania gruntów, rolnictwa miejskiego, zrównoważonych ekologicznych modeli dla przedsiębiorczości oraz rozwiązań w zakresie ochrony przeciwpowodziowej.
Warszawa jest przykładem różnych typów ogrodów miejskich (prywatnych, społecznych, gminnych) różniących się genezą historyczną, skalą uczestnictwa i różnorodnością grup interesariuszy oraz umiejscowieniem w strukturze miasta. Były to typowe, tradycyjne ogródki działkowe, półprywatne ogródki przy budynkach mieszkalnych, aktualne inicjatywy oddolne, ogrody społeczne i nieformalne parki osiedlowe, a w końcu działki socjoterapeutyczne w pobliżu domów kultury.
Braszów jest przykładem samorządu miejskiego dążącego do stania się zielonym miastem poprzez zniechęcanie do budowy na terenach leśnych. Ma też duży potencjał do rozbudowy miejskich ogrodów i upraw agroleśniczych.
